Djo | Eva ten Cate | Parijs, FR – ArtEZ Illustration Design

Djo | Eva ten Cate | Parijs, FR

29.04.22

09.51: Met spierpijn in mijn nek en rug word ik wakker, geïrriteerd door de wekker. Anne is al langer wakker en is inmiddels in de douche. Met een nog warrig hoofd probeer ik me gisteren te herinneren. De dag begon rond tien uur; Anne en ik hadden afgesproken met Luca en Vera om langs tweedehands winkels te gaan. Wat tien uur had moeten zijn, werd uiteindelijk twaalf; we gingen eerst nog langs een bakker en zonder Tammo’s leiding en aanwezigheid waren we toch iets minder punctueel.

Drie uur en talloze kledingstukken later ben ik een vestje rijker en 5 euro lichter. Gekocht in Ultraviolette, waar we op aanraden van Luca heen waren geweest, draagt het nu nog bij aan mijn schouderpijn, maar zal het later op de avond me warm houden. Nu, op het terrasje van Oni, een klein cafeetje met onder andere een prima Iced Latte volgens ons viertjes, kan ik even tot rust komen. Tot onze verbazing komt er iemand aan die we kennen: Djo, die we hebben ontmoet bij het Cent Quatre, een danscentrum waar we met Tammo heen waren geweest.

We hadden toen met Djo en een vriendin gepraat en de aanbeveling gekregen voor Le Gare/Le Gore, een bar waar ‘s avonds jazz is en later in de kelder house wordt gedraaid. Hier hebben we gegeten en een avond doorgebracht. Djo is net zo verrast als wij door deze ontmoeting, en vraagt enthousiast hoe we het vonden en wat we vandaag gaan doen. Na een paar minuten moet Djo alweer gaan; een afspraak met een vriendin een paar terrasjes verderop wacht. Na een lichtelijk awkward knuffel/twee kussen (dat doen ze hier in Parijs) (Wij kunnen het weten, we zijn 5 dagen al hier) (It’s no biggie) vertrekt Djo en beraden wij wat we nu gaan doen.

Het plan komt uit op bij Luca en Vera te koken en dan vanuit daar een vriendin van Vera te ontmoeten bij een karaokebar. Dit is hoe we rond twaalf uur ‘s nachts What’s Up van 4 Non Blondes staan te schreeuwen in een Schotse bar in hartje Parijs en hoe ik de volgende ochtend wakker werd met keelpijn. Nu, de ochtend van 29 april 2022, hebben Anne en ik het plan getrokken om naar het Albert Kahn museum te gaan, waar historische foto’s en 4 hectare aan tuinen op ons wachten.