06/05/22 t/m 13/05/22 | Luca Holthuis | Cordoda, Huelva en Faro, ES

06/05/22 t/m 13/05/22 | Luca Holthuis | Cordoda, Huelva en Faro, ES

13.05.22

06/05/22 – Cordoba Cordoba voelde als een omhelzing. Begroet door een hondje uitkijkend over de straat. Ik zat in het café La Boheme alsof ik er al jaren kwam. Pilaren die zorgzaam een nieuw laagje verf kregen. De ring met rode steen en aan weerzijde spiralen. De koude vloer van La Mezquita waar ik mezelf tegen een muur aan genesteld had om te tekenen. De bewaker stuurt me weg, of toch niet, ik krijg een stoel. Met een enorme fles water dwaal ik door de straten. De deuren open om de tuinen, ook wel patio’s, te bekijken. Inmiddels 3 adressen waar ik de volgende keer zou kunnen verblijven.

07/05/22 t/m 09/05/22 – Huelva Een afgelegen weggetje naar een stenen huis. Een berghond met een kop zo groot als dat van een leeuw. Aandacht, aandacht, kusjes, aandacht. Kleine puppy’s spelen in de brandende zon. De rode bus neemt ons mee naar een Camping ergens net over de grens van Portugal. Zonder stroom en het water ruikt naar chloor, overal in Portugal en Zuid-Spanje trouwens. Je wilt niet weten waar de wc naar ruikt, want dat is letterlijk een stoel met een gat in de grond waar je zaagsel op moet strooien. De natuur is er prachtig, op de camping kent iedereen mijn vader. En ze lijken allemaal wel een hond te hebben. Kinderen met klitten in hun haren springen op de trampoline zonder ouders in zicht.

09/05/22 t/m 13/05/22 – Faro Ziek en overprikkeld lig ik in een prachtige blauwe kamer, het zat eraan te komen. Ik voelde me al langer niet goed. Ik spuug de pitjes van de olijven over het balkon naar beneden. De laatste avond zit ik in een campertje op een prachtig alternatieve camping, dit keer echter niet slechts een gat in de grond als wc. Mountainbiken met zonsopgang langs een berg van zout. Het wit van zout is blauw in de schaduw en oranje in de ondergaande zon. Lepelaars die klapperen met hun snavel, flamingo’s trappelen in het water naar garnaaltjes. De kat zit op de grootste stoel die hij kon vinden. De oude hond blaft als je te hard langs hem loopt.